1889 yılında Macun Biriktirme Derneği kurulur. Bu derneğin başkanları pencere kenarlarından topladıkları macunları belirli aralıklarla çiğner. Macunu çiğneyen başkan ara ara değişir. Zeki, cesur ve güvenilir olan Boka derneğin başkanıdır. Boka savaş durumunda general rütbesine sahip olur. Derneğin diğer üyeleri de gösterdikleri başarılara göre rütbelere ayrılır. Derneğin rütbeli olmayan tek üyesi Nemecsek erdir. Nemecsek zayıf, sarışın, emirlere itaat eden kendi halinde çekingen bir üyedir. Rütbesi en düşük olan Nemecsek’e herkes emir verir, o da ikiletmeden her emri yerine getirir.

Bu derneğin üyeleri aynı zamanda aynı okula giden ve aynı mahallede oyun oynayan çocuklardır. Bu çocuklar kendilerine oyun alanı olarak bir arsayı seçerler. Bu arsa çocuklar için çok önemlidir, arsayı bir vatanları gibi görüp korurlar. Vatanlarına kırmızı yeşil renginde bir bayrak da asarlar. Bayrağın renginde şapkaları, bilyaları, mızrakları ile oynarken farklı bir grup olan Kızıl Gömleklilerin tehdidiyle karşılaşırlar. Kızıl Gömlekliler kendi alanları ellerinden alınacağı için arsa arayışını girer ve Pal Sokağı Çocukları’nın arsalarına göz koyarlar, savaş ilan ederler.

Macun Biriktirme Derneği başkanı Boka arsalarını vermeyeceklerini savaşı kabul ettiklerini bildirir. Nemecsek, Boka ve bir diğer üyeyle beraber üçü Kızıl Gömleklilerin adasına giderek oraya bir not bırakır. Bu notu bırakmaları hiç kolay olmaz. Adaya ulaşmak için kayığa binmek zorunda kalırlar ve kayığa binerken Nemecsek suya düşer. Adaya varınca etrafı kolaçan eden Boka ve Nemecsek Kızıl Gömleklilerin arasında kendi üyeleri olan Gereb’i görürler. Boka bu duruma çok üzülür.

| Devamını Oku... | Yorum Yap! | Bu Yazıyı Paylaşın! |

Ders kitaplarındaki bir fotoğrafta gördüğü adamı tramvay istasyonunda tekrar gören yazar bir şekilde adamla tanışarak dost olur. Adam hayat hikayesini anlatırken de yazar notlar alır. İsyan Kitabdar ismi siyasidir; çünkü doğduğu andan itibaren babası oğlunun devrimci olmasını ister.

İsyan’ın İffet adında bir ablası Salim adında da bir erkek kardeşi vardır. İsyan doktor olmak ister; fakat babasının baskısını hep üzerinde hisseder. Salim daha kurnazca davranarak babasının başına hep sorunlar açar; babası da artık Salim’i yok sayar. İffet yedi yaşlarında, İsyan da dört yaşlarındayken anneleri Salim’i doğururken ölür. İffet evin tüm sorumluluğunu üstlenir. İsyan’ın devrimci olmasını isteyen baba oğlunun tıp okumaması için elinden geleni yapsa da İffet babasını ikna eder.

İsyan tıp okumak için Temmuz sonunda Champollion Gemisi’ne binerek Marsilya’ya gider. İsyan arkadaşları ile bir kafede otururken savaş hakkındaki düşüncelerini paylaşır. Eve gelince Bertrand adında bir adam kapısını çalar ve tanışırlar. Bundan sonra olayla çok hızlı gelişir. İsyan bir anda kendini direnişin içinde bulur. Başlarda kolay görevler verilse de sonrasında istihbaratı sağlayan kurye olur. Görev sırasında tam yakalanacakken kaçar, bir direnişçinin evine sığınır. Orada Clara adında bir kızla tanışır. Sabaha kadar sohbet ederler.

Savaşa ara verilince İsyan Beyrut’a babasının yanına gider. İsyan varmadan şanı gider. Yaptığı kahramanlıklar herkesin dilindedir. İsyan aslında o kadar abartılacak kadar bir şey yapmadığını düşünse de herkesin onu yüceltmesiyle kendini kahraman gibi görmeye alışır. Eve vardığında ablasının evlenerek Mısır’a yerleştiğini öğrenir. Salim de kaçakçılık suçlarından hapse girer. Babannesi de İsyan geldikten sonra vefat eder.

| Devamını Oku... | Yorum Yap! | Bu Yazıyı Paylaşın! |

Dünya klasiği olmayı başarmış, ünü yüzlerce ülkede yayılmış bir roman olan Sefiller, Fransız yazar Victor Hugo tarafından kaleme alınmıştır. Bu roman, yazıldığı dönemin yaşam şartlarını, kültürünü ve siyasi olaylarını da içerisinde barındırmaktadır. Ayrıca insanın vicdanı ile yüzleşmesi, çaresizlik, adalet ve aşk gibi kavramlar da kitabın içerisinde kendisini hissettirmektedir. Kitap yüzlerce dile çevrilmiştir. 1862 yılında basılmasına rağmen hâlâ her yıl milyonlarca satılmaktadır.

Ekmek Çalarak Hapse Giren Bir Genç

Sefiller romanı Jean Valjean adlı bir karakterin 1815 ile 1832 yılları arasında başından geçen bir takım olayları konu almaktadır. Jean Valjean henüz küçük yaştayken annesini ve babasını kaybettiği için ablasının yanında yaşarken, eniştesi de vefat edince yokluğa ve sefilliğe sürüklenir. Yeğeni aç kalmasın diye bir gün ekmek çalar; fakat jandarmalar onu hemen yakalayıp beş yıl hapse mahkum ederler.

Bunu gururuna yediremeyen ve ablası ile yeğenine bakmakla kendini sorumlu tutan Jean Valjean, hapisten kaçmaya çalışır. Fakat çabaları pek olumlu sonuç vermez. Bununla da kalmaz, hapisten kaçmaya çalıştığı için cezası 19 yıla çıkarılır. Hapiste geçirdiği süre zarfında hayattan soğur, adalet anlayışını, insan sevgisini yitirir. Devlete, insanlığa vs. her şeye küskün bir hâlde hapisten çıkar. Mahkum olduğu için ona bir belge verilir ve bu belge hayatının her alanında onun ikinci sınıf insan muamelesi görmesine neden olur. Fransa’nın D kasabasına gider. İş ve aş bulamaz. Açlık ve sefillik içinde günler geçirir.

| Devamını Oku... | Yorum Yap! | Bu Yazıyı Paylaşın! |

Charles Bovary’nin tanıtımıyla başlayan romanda Charles, kırlarda büyüyen ve her işi beceremeyen gelişmiş bir çocuktur. Charles’in annesi onu zorla papazın yanına yollayarak dersler aldırır ve o da annesinin zoruyla diplomasız doktor olur. Doktorluğu Tostes eyaletinde yapacak olan Charles için bir eş bulmak gerekir ve annesi ona orta yaşta ve çirkin olan bayan Dubuc’u bulur. Dubuc Charles’i çok sever ve ondan da karşılık bekler.

Zaman geçer ve Dubuc ölür. Charles eşinin ölümüne çok üzülür ve tekrar çiftliğe gider. Orda Rouault baba Charles’e sürekli destek olur ve onu bir zaman sonra kızıyla evlendirir. Charles ve Emma evlenir. Evlilikleri çok monoton gider. Bu evliliğinde de Charles eşini çok sever; ama Emma’dan aynı karşılığı göremez. Emma Charles’i sıkıcı bulur ve evlendiğine pişman olur.

Dubuc ölür ve Charles çok üzülerek tekrar çiftliğe gider. Çiftlikte Rouault baba sürekli Charles’e destek olur ve sonra da onu kızıyla evlendirir. Rouault’un kızı Emma ve Charles’in evlilikleri çok monoton bir şekilde devam ederken Emma eşini hiç sevmez, Charles ise eşine deliler gibi aşıktır. Emma eşini sıkıcı bulur ve onunla evlendiğine pişman olur.

| Devamını Oku... | Yorum Yap! | Bu Yazıyı Paylaşın! |